pieniacz

pieniacz
сущ.
• кляузник
* * *
♂, мн. Р. \pieniaczy книжн. сутяга; склочник
+

procesowicz

* * *
м, мн Р pieniaczy книжн.
сутя́га; скло́чник
Syn:
procesowicz

Słownik polsko-rosyjski. 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Смотреть что такое "pieniacz" в других словарях:

  • pieniacz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. y {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba mająca skłonność, upodobanie do zawziętego, nieustępliwego procesowania się, często z błahego powodu {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pieniacz — m II, DB. a; lm M. e, D. y «człowiek lubiący się procesować z błahych powodów, zawzięcie się procesujący» …   Słownik języka polskiego

  • Pfennig, der — Der Pfènnig, des es, plur. die e. 1. Ein Nahme einer Münze und eines Gewichtes. 1) Einer Münze. Ehedem wurde eine jede Münze zuweilen ein Pfennig genannt, und noch jetzt kommt zuweilen eine Schaumünze, eine Gnadenmünze, eine Denkmünze u.s.f.… …   Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»